GÖLGEM..
Suskun ve yorgun;
taşınır durursun ışığın gölgesine, kaç yıldır yarım kalan yolculuğun süzülüp dalar hep geceye... Bedenimin iziysen bu duman niye? hangi günahı hatırlatırsın doğan günüme belki bir aşk yarasıdır, belini büken senin de... Belki; başımın ağırlığıdır her seherde, sızlayarak uyanır can yanıklarım yine de usanmazsın, gecelere sürüklemeye... Öyle çok ateş var ki yüreğimde; rakset doyasıya gir derinlere! Uğraşma hiç karanlıklara gizlenmeye. Ağla! Ağlayabilirsen, hiç sönmeyecek aşkımın izine... Ya... İşte böyle, gözyaşlarımı vermem kimseye. Gölgem bile olsan fazla gelme üzerime... Nurhayat Nalçacı |
http://suatzobu.blogspot.com.tr/2015/06/golgem.html
Selam ve saygılarımla :)