Küçük bir sahil kasabası, denizin koynunda bir sandal ve sevdalı bakan bir çift yürek.... Çağlardı hayalimde ılık, ılık.... Birer birer söndü yılların ışıkları, Olmadı, olamadı... her baharda yaktı, her mevsimde sarardı ışık, boğazıma düğümlendi hıçkırık.... Dünüm kırık, günüm kırık, ömrüm kırık.

Rüyalarım;
Yelkenlerini salar deryaya
ıslatır halatları
yavaş yavaş çekilir sabaha
susar...susarım.
Dalgalar kırık.


Işıklarım;
Toplanır yakamozlara
yakar suları,
biraz daha tuz ekilir yarama
ağlar...ağlarım.
Kıyılar kırık.

Yıllarım;
Geceleri yağar toprağa
kurur anıları,
tavşan kanı demlenir çaya,
kaynar....kaynarım.
Devran kırık.


Aşkım;
Sığmaz okyanuslara
çağlar damlaları ilkbahardan sonbahara,
sonbahardan ilkbahara
akar.... akarım.
Hayat kırık.


Neme gerek kasaba,
Neme gerek sandal,
Neme gerek dünya!
Eyyyy Aşk;
Sen...sen varsın ya
Yüreğim sıcacık.

Nurhayat Nalçacı
4 Şubat 2013