BİZİM İNSANLARIMIZ
Bu gün güneş doğdu
Sabahtan akşama kadar İliklerine kadar ısındı yer küre Biliyor musun Şimdi ay çiçekleri gibi Hilal de vurmuş gecenin yüzüne Esir kamplarında köle ticareti gibiydi Ay ve yıldızlar kaç kere kaç gece Kahrından geceleri terkedip gitti Ümitleri silip süpüren çöpçüler karıştırıyor Şans toplarını o apak elleriyle Ve.. Ak rızıklarıyla toz pembe hayalleri bahar düşlü Sokaklar çiziyor yer yüzüne kaderlerini ekmek renkli Kursaklarında ak bazlamaları çocuklarının Gönül rahatlığıyla otururken yer sofrasında İftarda savurda Minik kız çocukları sarılıp öpüyor.. Babasının helal lokmasını a l n ı n d a n Kuru bir bozlakta yalın dudakları Hayata keskin bakışları İçlerinde umut tomurcukları İğneyle kuyu kazıyor Taştan çıkarıyor ekmeğini Yürüyor su üstünde yürüyor Alnının kıvrımlarında Ellerinin nasırında Toprağa eşlemeyip deşmekte ekmeğin karnını Kanatlarının altında solungaçları yılmayan Her akşam evine ekmek taşıyan İşte o insanlar bizim insanlarımız Ve.. Onlarda insanlığın hası.. Ay/ın tepsisi düşmüş yer sofrasına Bulgur pilavında çeşni Kurbandan kurbana girerse girer evlerine kavurma banım belkide yahni Mangalda kül bırakmazlar Büyükler inince sokağa İşçinin,simitçinin yanına İşçi karıncalar kendinden kırk kat büyük yükü taşır Ve.. Arı beyi kapar parsayı yerken ballı lokma Ve.. İşçi arılarının eşleri ömürlerini hizmet eder çıkarsız İşte o kadınlar benimdir Sıratın kadınları Tutundukça tutunur sarınır sırtına çocuklarını Sıkıldıkça sıkılır mutfakta çıkar canı Kılı kırk yarıp doğrultur akşam sofrasını İşte o kadınlar benim halkım İşte o adamlar benim halkım Ve.. Onların çocukları benim çocuklarım Pazardan alınır bayramlık kırmızı pabuçları .. Nurten Ak Aygen 22.06.2015 |