Ne çok heveslenmiştik başlarken hayata
Dallarımız budandı yeniden tutunduk
Hiç bir şey kırmadı beni "söz " kadar
Sözün biçtiği daldan filiz sürmedi.
Köreldi budak



Bazen alakasız şeyler güldürür beni
Adresini bulamayan mektup bir ileti gibidir yaşamak
Ve.. Bir türlü bulunmayan denk bazen hayatın anlamı oluverir
Leylek yön değiştirir
Ve .. Mevsimler iklimler birbirine karışır
Çiçeklerin aynı dalda yan saksıdan aldığı
Bir arının bıraktığı polenden ebrulileşir


Hem sevinç hem üzüntüdür özünü kaybetmiş bir menekşenin kaderi
Tavşanın Leyleğe yemek daveti sunmasıdır
hayat yayvan tabaktan su içmek gagasıyla leyleğin




Alır insanı bir gülümseme
Ve.. Hem de düşündürür



Takvimlerde bir bir çevriliyor yapraklar
Harmanlara çeyrek kala var var ki
Ne güneş ne ay var ortalıkta kurumayacak başaklar ki harman dövülsün
Koca öküz sallasın başını sağa sola ki
Herşeyin zamanı zamanında
Demir tavında dövülür derler ya hani
Tavı kaçtı dünyanın yapılmaz bu havada güneşte salça




Ayan beyan ortada bütün alemde
Sırasız ölümler incitir beni
Bulut altı heril gibi yeşeren bitkiler
Gün görmemiş ki avutsun kendini
Öyle bir an ki
Dağlardan kabaran beyaz bulutlar
İki yardan aşağı indirdiler kar sularını
Ve.. Oydu kudreti elinde olan
Ve.. yalnızca o dur hükmeden
Ve.. Yalnız o bilir herşeyin en iyisini
Bir bildiği var elbette yaratıcının
Dağları denizleri çölleri yarattı
Buzdan dağlar inşa etti
Tövbekar kullarını affetti ki
Büyümesin içlerinde husumetleri
Yalan ondan başka herşey
Yalan gelip geçen zamanda
Ölümle akladı insanları biçim verdi akıl verdi ki bir fikri olsun




Ya kuşlara kurtlara bile ne demeli yemiyorlar mı beşeriyette birilerini
Öyle bir gün sevdim içinde ben bağışlasam hakkımı
Kudret affetsin kusurlarını ki
Ben bir zerre faniyim hükmüm kendime geçmezken
Dağlar taşlar pamuk gibi atılmış renkli yün yumağı gibi olurmuş
O sinelerin içinde derlenerek
Geceleri tan yerini bekliyor
Duayla öteliyor bir yangın gecesinin cehennemini




Güneş katlanıp dürüldüğünde yöneldiği an geceye
Dilsiz çığlıklarımda her yıldız kaçıcıdır
Özsu yeniden buluşuyor toprakla yaşamın kıyısında
Sonsuzluğunda büzülmüş parmak uçlarım
Kundakdaki bebelerle yarışıyor yaşam çizgisi kuşlar
Gözlerindeki bu engin maviliklerin
İşte bak uzanıyor gökyüzüne göz alabildiğince yer yeşil
Gök mavi
Sonsuzluğun çizgisinde akşamlar tutulmuş kara sevdaya
En dibinde Ay/ı kucaklıyor yıldızlar
Bahtı kara bir gecenin..

Ve.. Nasıl dönüyor devran daha demeden
"söz "çıkmadan ağızdan
aydınlanıyor kutlu günle hey gözünü sevdiğim ramazan...


HAYIR İÇİNDE RAMAZANLAR DİLİYORUM...


Nurten Ak Aygen
18.06.2015