SEVGİ



bugün de sensiz geçti, sensiz sabahladım
sensiz bir akşamda, güneşi izledim batarken
korkuyordum gecenin şerrinden
kaybolan amaçların, usulca tükendiği bir zamanda
saatlerin buz gibi nefesiyle, gölgeme bıraktım kendimi
tükenmiştim gecenin rengiyle
terk eden umutların, serzenişleriyle uyanıyordum her sabah
bitkindim gölgemin duruşunda
anlatamadığım onca duygunun esaretiyle
denizin buz gibi sularında mahkumdum belkide
belki de bu yüzden suskundum, durgundum
yaşanması gereken, ama hiç yaşayamadığım o anları
bomboş bir sayfanın, şu karanlık satırlarına sığdırmıştım
sığınmıştım hayallerin ötesine
kırılmıştım yaşanmadan biten günlere
yazamadığım bir çok şeyle beraber, her gün geriye
her gün geçmişe doğru bir biletle selamlıyordum seni
unutamadığım pek çok şeyle beraber içimde yaşlanıyordun
huzursuzdum geçen yılların sessizliğinde
şakağıma dayadığım şu aklımın deli penceresiyle
tırmalanmıştım bu dünyanın diğer yüzüne.





yaşamla ölümü, seninle hapsetmiştim gönlümün bir odasına
kalırsan durmaz olacaktı kalbim, atacaktı
ama gidersen eğer çok şey değişecekti, gidecekti yüreğimden
önce bakışlarımı yitirecektim, yavaş yavaş kapanarak
sonra zamanla geriye yaslandığım ve her defasında yenik düştüğüm
şu vazgeçemediğim kalbinle gidecektim sudan geçene dek
ıslanan toprağın her satırına, yazılmayan adınla
baş başa bir güne uyanacaktım yine sensiz.





bakıyorum da şimdi, nedense her yol yine sensizliğe
yine yalnızlığa çıkıyordu, sen içimde kalsan bile
gitsen bile bir başınaydım, yalnızdım
tam neresiydi burası, ben neredeydim
bu aşk, bu sevgi, bu toprağın neresinde saklıydı
ölümüne severken ölmek miydi aşk
yoksa aşk için yaşamak, ayakta kalmak mıydı bunun sancısı
her baktığım yerde gördüğüm ve unutamadığım yüzünle
gözlerini her an hatırlayarak yaşamak mıydı bu sevda.





sökülemeyen bir ağacın gövdesi gibi odunsu veya
gamsız bir düşmanın, son bakışları mı olmalıydım?
yakışırmıydı bana, çocukça severken vicdanı ellere vermek
yakışırmıydı, şeytani bir gülüşle ardıma gülümsemek
evet aslında sorarsan bana, hiç birisini bilmiyordum
evet hiç birisine anlam veremiyordum fakat,
her yolu deniyor, ölüyor, yaşıyorum ama, vazgeçemiyordum
hep iyi olsun derken hazmedemiyor,
kötü olduğunu gördükçe de, kahroluyordum.
hangisi aşk, hangisi sevda onu dahi bilmiyordum
sahi ben kimdim? nereden geldim nereye gidiyorum?
kim için? ne için? neden savaşıyordum?
bu mücadele niye, ben neden bu kadar sahipleniyordum?
benimse eğer, benim olurdu zaten, yanımda gülümserdi gözlerime
o da sevseydi belki, açan güllerimi görürdü eminim.
ya da çok imkansız bir aşka maruz kalsaydı kalbim
çaresizliğinde, böyle delirmek mi gerekiyordu içten içe
kader işte, yazılmışsa bir kere, olmadı mı olmuyor be usta.
hayat işte, her zaman gönlüme, eş düşmüyor yaşananlar
her zaman her istediğimiz olmuyor bu dünyada.
her ne kadar zor olsa da,
her ne kadar bir imkansızlığın eşiğinde kalsak da,
yaşanmadımı yaşanmıyor be usta.
olmadı mı olmuyor, böyle bir aşkla gitmiyor sevda..





anladım ki sevmek, aşka bedelmiş
bazen aşk bitermiş ama, sevgi ölümlü ölümsüz gidermiş





aşk buysa eğer, ben sevmeyi seçtim bugün
uzaktan hiç dokunmadan da, seve bilirim diye düşündüm
sevgi demek zarar vermemek, korumak değil miydi?
göz her daim görmek ister, kalp ise sevmek ister, değil mi?
nasıl görmemek için engel olamıyorsak kendimize
sevmek içinde bir engel yok artık, kalmadı şimdi
sev işte dedim yüreğime, uzaktan bile olsa sev gitsin kalbini
ellerini, yüreğini, gözlerini, sev gitsin her şeyini
sevgi bu değil mi? anlamı zaten sevmek değil miydi?
o güldüğünde, senin de gülmen doğru değil mi?
bir gülüşüyle mutlu olmak değil mi sevgi?
eğer ağlarsa o, sen de ağla, sende de yağsın yağmurlar
ne çıkar bir kaç damla gözyaşından, değmez mi?
ah şu sevgi, iyi ve kötü günde sevmek değil mi?
o bilsin veya bilmesin, ellerini tutmak
yüreğine sarılıp uyumak değil mi sevgi?
geceden sabaha, kalbinle kalbimde, her şeyde
sensizce kendi içimde dura bilmekmiş
yokluğunda o’nu her yerde, her yönden seve bilmekmiş
şimdi yoksam eğer bil ki,
o kalp, imkansız bile olsa çok sevilmiş..
anladım ki şu sevgi, koca bir aşka bedelmiş
bazen aşk bitermiş ama, sevgi, ölümlü ölümsüz gidermiş


gittiği her yerde de, öyle veya böyle severmiş..

.
.
.

Mawish
.
.
.

SEVGİ – Mawish Şiirleri