BİR ŞİİR Kİ
Hiçbir farkı kalır mı soğuk/yavan pilavdan?
Duygu yoksa şiirde çimentosuz harç gibi. Hem kalbe hem de rûha öyle ağır gelir ki Ödenmesi imkânsız bakiye bir borç gibi. Sanattaki kurala; uymak şart mı, rükün mü? O Allah’a mahsustur, yeter; “kün fe-yekün” mü?(1) Ömür boyu sırtında taşımak hiç mümkün mü? Kalbe çok ağır gelir omuzdaki hurç bibi. Ülkenin dört yanında barış rüzgârı esse İnsanlar rağbet etse, sanattan alsa hisse Şiir; şiir olur mu kuraldan yoksun ise? Aklı, fikri felç eder; karıştırır herç gibi.(2) Sanatın her dalının olmalı zerâfeti Sanatçı göstermeli her dalda mârifeti Ardan, nâmustan uzak; yok ise letâfeti İnsan kalbini deler, âdetâ bir murç gibi. Dengesini yitirmiş köpürüp, taşıyorsa Ne diyeyim ben ona düz yolda şaşıyorsa Estetikten bîhaber bir hayat yaşıyorsa Aşkı tatmamış ise, gelir ona kerç gibi…(3) 14/06/’15 Hanifi KARA (1) “Ol” dedi, o da hemen oluverdi. (2) Herç:((Ar.) Kaos, kargaşa, anarşi (3) Kerç: (mah.) Şaka/alay karışımı... |
Dua ile kalın sağlıcakla..