O MEVSİMO Mevsim ben o mevsimde kalaydım ah keşke kalaydım sırrımızı söylemiştik uç uç böceklerine bize göz kırpıyordu bütün yıldızlar sana baktıkça gözlerim ışıyordu ah keşke ben ben o mevsimde kalaydım atlarımız vardı akıtmalı sekili ılgıncar ağacının duldasında yarışırdık yele karşı sen doru attaydın ben yağız ata binmiştim Acem kırbacı ellerimizde atlarımız emre amade sen ve ben yalnız işte o an dört nala atlarımız hayal miydi ne sanki bir vardın bir yoktun az önce az önce o tren geçti içimden ılgıncar dalının altındayım ya sen sığırcıkların biri geliyor biri gidiyor çiçeği bol ılgıncar dalına ben mendil salladım sen miydin yoksa tren miydi giden hiç bilemiyorum ben hep buradayım ya sen duyduğum kapı zili değil ki tren düdüğü tren düdüğü neyse treni bırak geç geç treni geç çiçekler var ya çiçekler al al kiraz olmuş ben ılgıncarın altındayım atlarımız terkili ya sen Şükrü BEŞİKTAŞ |
Her zaman seçkin şiirlere imzasını atan duygulu ve vurgulu kaleminiz yine beni yanıltmadı. Su gibi akıcı muhteşem bir şiire daha gururla imzasını atmış, Okunması analiz edilmesi ve ilham alınması gereken seçkin bir şiir. Kalem serbest şiirin nasıl yazılması gerektiği konusunda bir ekol oluşturmuş. Beğenerek ve duygulu kalemine saygı duyarak okudum. Hayat ve şiir yolunuz su gibi açık ve Güneş gibi aydınlık olsun.
Sevgi ve saygılarımı iletiyorum.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.