yaşamak
yaşamak
o mağrur gözlerini o simsiyah saçlarını yaşamak o edalı gülüşlerini bir şehrin ışıklarını söndürmek yıldızlardan düğümler atmak boğazına ilmek ilmek okumak kalp atışlarını ve düşmek peşin sıra ve gelmek ve susmak koynunda çırılçıplak yoksulluğun sofrasına oturmak büyümek ve yanaklarında göz yaşın olmak kirpiklerine dokunmak korkak ve ürkek parmaklarla sancılarına dokunmak mutluluğun harcını karmak acıların ve büyümek bir çocuğun göz bebeklerinde güle dokunmak denizi okşamak ve kar suyunda yıkamak solan tüm gülleri yaşamak o mağrur gözlerini uzaklarına bir daha düşmemek ibrahim dalkılıç |