ÖLENLE ÖLMEKMİŞ SEVMEK..




bakamadığım saatlerim var şimdi sol yanımda
özlediğim zamanın en geçkin hali sanırım bu
belki de sert geçen bir ayrılığın son baharı
yudum yudum yudumlanan, saklı bir cehennem sıcağı
ağlayan duyguların toprakla kavuşması gibi
ve gizlenip örtbas edilen bir aşkın karanlık rüyası
hepsi içime dert oldu bugün
hepsi birer birer terk etmişti kaderimi
birer birer döküldü yüreğimden gözlerime
düşmekle yaşamak arasındaki farkı ve
hayatta kalmanın tüm anlamsızlığını anlamıştım
ve bu gün ilk kez, ölümle yüzleşmişti duran zaman
solumdan giden bir canla yeryüzüne verilmiştim
yaşıyor muyum? ölüyor muyum? bilmiyorum
üstüme üstüme gelen duvarların arasından
hangi kentin, hangi sokağına bakıyordu ıslak suretim
ağlıyor muyum, susuyor muyum, bilmiyorum
bu bir hasret mi, terk ediliş mi, yıkık bir şehir mi
hepsi içinde bir kutuda, bir zulümle savaşıyorum
ne geçen zamanı, ne de duran saatleri hatırlıyorum
bakılmıyor, ağlanmıyor, bulunmuyor
Rabbim nasıl bir dert vermiş ki bana, yaşanmıyor








çekilen fotoğrafların siyahında beliriyordu kalbim
her nereden bakarsan bak, karanlıktı diğer yüzüm
sen ay desende bana, ben güneşin battığı bir akşamdım
uyanamadığım sabahların gecesiydi gözlerim
bakamadığım aynaların umutlarıydı pencerelerim
şu geçen mevsimler bile
sıcak yazlarla, soğuk kışlar ve baharlar ile
hepsi her gün yüreğimden sen olmadan geçtiler
hepsi her gün geçerken seni dilendim Rabbimden
seni istedim karanlık dolan kibirli kentlerden
bazen hancı, bazen de yolcuydu yüreğim
bekler, sen gelmez, çıkardım yollara sensiz
gidipte dönerdim o yabancı ellerden
vurduğum duvarların, yaktığım şu sigaranın
haddi hesabı sorulmazdı şu zemheri gönlümden








geçen her zaman, ciğerlerime dolan bir dumandı
karlı bir dağın, en yüksek tepesiydi beklentilerim
sisli yolları ve hiç gelmeyen umutlarıyla
tükenmiş bir bedenin, resmiydi içimdekilerim
taş duvarlara yazılan şu ölümsüz aşklarla
kaç yıl daha avutacaktı kendini ölümlü kalbim
kaç yıl daha bekleyecek, kaçıncı baharda gidecekti
belki de çoktan gitmiş, bitmişti her şey
ama kolay mıydı öyle, sana can verenden vazgeçmek
belki de seninle gömülmekti son çarem
belki de sen giderken bile, tutmaktı ellerinden
sen ölürken bile, giderken benden dirhem dirhem
değil kendimi kaybetmek
belki de ölenle ölmekmiş sevmek..


.
.
.
Mawish
.
.
.


ÖLENLE ÖLMEKMİŞ SEVMEK – Mawish Şiirleri