Rahman İmiş
Vefasız yar sen ne bilirsin aşkı
Benim gibi sevmeyince Ne bilirsin yürekteki sızıyı Benim gibi sızlamayınca Seven sevdiğini candan sever Gece gündüz ona gülümser Ecel gelince ona sanki git der Benim gibi sızlamayınca Cümle âlemin Rahmanı Aşkı veren içinde var onun dermanı Cümle gönüllerin fermanı Yüce Rahmanda imiş Rahman ’sız dirlik olmaz Onun ile cümle canlar solmaz Sanma dert sonsuz çare gelmez Cümle derman yüce Rahman’da imiş Cümle âlem Rahman ‘sız naçar Bilmem kullar neden ondan kaçar Nur içinde nurlar saçar Nuru saçan Rahman imiş Rahmandan kaçan içer zakkum ilelebet Rahman ile olan cennet bağında içer şerbet Onunla beraber olan her an secdede eder sohbet Secdede kulunu kendisine nur ile yaklaştıran Rahman imiş Kulu iman ile yaşatan Gönlüne merhameti yerleştiren Sevap işlesin diye yol gösteren Yüceler yücesi Rahman imiş Kimi doymaz yese dünya haram yer soyka Kimine bir lokma verir, sanki bal lokma Bal lokma ile kulu sürer cennette sefa Cennette sefa sürdürten Rahman imiş Kul hakkına girme diyor Helalleşmeden gelme diyor Günahın var mı yok mu Rahman biliyor Tövbe ile kulunu af eden Rahman imiş Dünyada azıksız kalsan Rahman verir Ahirete azıksız gidersen sana kim elin verir İman ile kuluna elin veren var imiş İman ile kuluna elin veren Rahman imiş Kur’an Nur Resul yoluna giren yolda kalamaz Rahman kulunu cennet yoluna sokamaya çalışır Bazı kullar nefis şeytana tapar onu almaz Sanma almayınca başkası kul yok almaz Cennet yolunu kuluna ihsanı ile veren Rahman imiş Canın parça versen nefis şeytan doymaz Cennette yanmayınca amacına ulaşmaz Rahman kulunu affı ile af eder sanma duan ulaşmaz Dualara cevap veren kulunu af eden Rahman imiş Rahman der kulum azığını ahirete hazırla Mümin kulu yok derse bekle der sabırla İman ile Rahmetini gönderir kuluna ısrarla İman ile merhameti gönüle veren Rahman imiş Bizler deriz kul ecel gelir ölür İman ile olan kul ölmez imiş Cennet bahçesinde gezer imiş Cennet bahçesinde ihsanı ile gezdiren Rahman imiş Bencilin göğsünde iman durmaz imiş Gece gündüz ağlar gülmez imiş Bu halini bilmez imiş ecel gelince görür imiş Rahmanı unutanı unutan Rahman imiş İlahî aşk her kula nasip değilmiş İlahî aşka düşen sızlamaz imiş Rahmanın ihsanı aşk ile nur nur coşar imiş İlahî aşkı kuluna veren Rahman imiş Kul Mehmet’im var iman ile ol Cümle kullara duacı ol Rahmanın yardımı ile secdede nurla dol Secdede kuluna nurlar yağdıran Rahman imiş Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |