ZÜLEYHA
Aşk yakar dediler, ben üşüyorum sevdiğim,
Dağlarıma kar yağsa kürür müyüm Züleyha? Sıkı tut can özümden düşüyorum sevdiğim, Bu mirasını yerde sürür müyüm Züleyha? Züleyha bu şiirle bir destan eklesem. Aşkımızın nişanı tam dört mısra yüklesem. Girsem kara toprağa asırlarca beklesem. Sen gelmeden yanıma çürürmüyüm Züleyha? Beklediğim sabahlar sanki bir asır gibi, Yusuf’a zuhur etmiş koca bir Mısır gibi, Keremin dağlarında bağlı bir esir gibi, Ben sensiz bu yollarda yürür müyüm Züleyha? Kazıklardan çakılmış dağlar gibi durarak, Rüzgârdan balta olup şimşik gibi vurarak, Semazen bulutlardan küçük bir dam kurarak, Sen olmadan içinde durur muyum Züleyha? Ey zafiran çiçeğim, mehtabın ardındayım, O yüreğine batan dikenin farkındayım, Ben tahtırevanının nilüfer arkındayım, Kar olsam tepelerden erir miyim Züleyha? Ne Leyla ne Zühre’sin aşkların gülüsün sen, Gülüşün lale gibi goncanın tülüsün sen, Yüreğin miski amber aşkların gölüsün sen, Aşk narına yanmasam arar mıyım Züleyha? Hani göz yaşım varya yapışmışta derimde, Seni geldi dediler duramadım yerimde, Ya ölür ya yaşarım Kadir Mevla’m Kerim’de, Ölmeden son bir defa görür müyüm Züleyha? Harun Yıldırım |