Cümle Alem
Cümle alem beni ölmüş bilsede
Ölmeyince kefen sarılmaz imiş İmam sela verip namaz kılsa da Toprak izin verip yarılmaz imiş Elime geliyor tutunduğum dal Çıkmaza bağlandı yürüdüğüm yol Omuzlar üstüne alınsa da sal Garib’in hesabı görülmez imiş Cehalet mahkumu belirsiz neden Hayat değirmeni ömrü un eden Buram buram güller koksa bahçeden Her bahçeden güller derilmez imiş Ondördümde al yazmayı bağladım On beşimde ciğerimi dağladım Yıllar yılı kan dökerek ağladım Meğerse bu handa durulmaz imiş Yetimlik narına böyle yanarım Mecnun gibi çölden çöle dönerim Kul Garib’im yağar yağar dinerim Sabi sübyan ere verilmez imiş Emine Çerçi |