GÖRÜP GÖRECEĞİM SON RESİM...
Yaşamla aldanan
Nasıl da darmadağın… Göğüs çeperi O kırılgan mizacın, Perde arkası Nice öğreti Bin bir yadsımazlıkla Deliller sümen altı. Nöbette şeytan Fazlasıyla yorgun melekler; Kötünün ihaneti İyinin zaferi çok nadir Son perde kapanmadan Duyulmaz oldu alkışlar Koltuklar boşmuş meğer Yorgun, yılgın nasıl da mahzun… Aşk her daim mağlup Ve mağdur hatta Dimağın kıvrımları kadar Akla zarar. Karanlığın yırtık perdesinden Alamazken gözlerimi Ufuk çizgisinde biriken tüm üzünçler Yekpare aşk Yeknesak hüzün Emsalsiz tek resim İmgelerin sırdaşlığında Devinip durur yasım Ne hükmü varsa Şu aldığım yaşın… Varsın çağlasın Olsa da tek sureti yılgı ömrün. Hayaletler bile ölümlü Savruk tüm gölgeler. Ne varsa kanıksanan Demedim mi; Başım gözüm üstüne. Benzi sarı kader Mademki düştü yolum aşka Ha bugün ha yarın Kırbacı sırtımda öngörünün. Haydi, oyna son kozunu Devşirme bir aşkın ölü kahramanı Flu ve sıradan. Görüp göreceğim son resim. |
İnsanoğlunun hayatındaki aldanışlar yerini hep koca koca hayal kırıklıklarına bırakmıştır.Kıyaslanacak bir takım kavramların aslında ne denli doğru olduğu da ayrı bir soru işareti...
Güzele dair ne varsa çoğu zaman ulaşılması zor kalın kalın çizgilerin ardına sığdırılmış.Ve bizler o güzellikleri yaşayamasak da,bir yerlerde o güzelliklerin var olduğunu bilmekle bile yetinebiliyoruz.
Eksilmesin yürek sesiniz.
Kutluyor,sevgilerimi sunuyorum.