Bensizliğin Vanessa'sı Şiire Yordanmış Bir Kalp
Denizler noktadan ibaret...
Şimdi kırık deniz kabukları gibi çekilmek gerek. Vurgun: sözün dişini söktüğü günler ! Melal rıhtımı: hastane önüne ait göz yaşı çekilmiş karaya vurmuş kalpler içinde... Söz saati 80 dakikalık uzun hikaye... Elleri bakır tenli Vanessa sevdiğim: Adını kimse bilmedi. Dalından düşenler bin parça, ölüme miras kaldı... Sükuta ulaşan menzilin ağır posta katarı gibi yavaş yavaş batıyorsun gözlerimde... Böyledir vedalar: ıslak papatya kokulu... Bir de gönlüme ilmeğin geçmiş. Şiir sensiz olmuyor Vannessa... ege dizgin, ege muharrir, ege masum çocuk bahçemizde... muştum sabah yeli değil... muştum gözlerin sözlerin... Damıtılmış çifte kavruk tarçın renkli defterin elimde... Kaderini okusaydım severdim Vanessa... Yürüyorum sadece Sana doğru sensizliğe Bugün doğum günün Mısralarda bezgin bir melodi Gel diyor bu ayrılık yetti... Girdabında şen günlere meşale dayanmıyor O gitti artık dönmez geri Uğultulu bahçelerde Derbeder oldu gazel ! Üzüm kokusuna Babil dediler Sensizliğin hüznüyle Cam’ı cem eyledim... Elbetle başlıyor cümlelerim Yarınlara girişik tümcelerim Bir vuslat gecesinde Son nefesin "elveda" diyor Toprak kokulu sevdiğim |
Bir de gönlüme ilmeğin geçmiş.
__Güzeldi kaleminiz var olsun kutluyorum saygılar...