KAŞLA GÖZ ARASI...
Serin bir lirizm döküldü imgelerden
Baş aşağı ve istemsiz. Darbesi, yankısı, tavrı şairin Oysa Tanrı bile affetmedi Bu denli bağnaz ve ölgün düşleri. Sefalete doğru evrilmiş; Ne bir var oluş Ne de tek bir terk ediliş. Nesnel bir tortu Çöktü en dibine o evrimin, Buhar bulutuna dönüştü buzdan kalıplar. Eridim, eridim Ve erdim nihayete. Rivayetler sıradandı Yasakları o korunaklı dünyaların, Aşk ulaşılmazlığın kıskacında: Varla yok arası, Öznel tavrı. Görünmez oldu Külkedisi Gecenin bir yarısı. Karanlık bir sokağa sapmak olsaydı marifet Saklanmaktı düşen payına o izbelere. Neye öykünse de Yoz bir varlığa dönüşmek yeniden Sefil bir cenin kadar Umarsız ve bihaber, Beslenirken aşkla insan doğası Düşkün, düşmüş öfkeli bir kibir Sarmışken dört bir yanını. Düşlemsellik her daim yordanası Öykünmek nice eyleme Ölüm tek gerçek; Kaşla göz arası. |
Gözlerim derin ırmak yüreğim serin akarsu sana gelen bana gelsin yar bugünde gelemedin bak gözlerim dolu dolu yağıyorum *.*
Özlem Demirkaya &*.*&
ŞİİRİN SİHİRİ tarafından 5/21/2015 1:22:18 PM zamanında düzenlenmiştir.