VUSLATSI ÖLÜM*****çocukların inleyen yüreklerine ithâf olunur hayatın bilinmeyen bir noktasına takılı kalan laciverdî gözleriyle bakıyordu çocuk nazarının havası zakkûm kadar soğuk bir hastahâne kapısına bırakılmıştı mermilerle hüzün yağdırmıştık tepesine doruk doruk … kalbi deşilince ömür heybesinin sütü de kesiliverir umut bebesinin çölleşir vakit sinsi sinsi, yavaş yavaş bir sedâ kanatır özleyişle dolu mekânları yumak yumak sancılar sarar mızrabı kayıp vicdânları şimdi soğuk ortamların yüreği hoplatan sesiyiz şimşeklerle yarılan karanlığın çıldıran nefesiyiz bizimle tazelendi muhâfızlığını yaptığımız cürüm şaha kalktı -mîrasyedimiz olunca- rûhu bitiren hüküm işte o an uzaklaştı vuslatsı ölüm Dursun Tiftik |
harikaydı... keyfederek okudum... tebrikler...