HÜKÜM GİYMİŞ AŞKTAN...
Keramet teninde saklı gecenin,
Kimi zaman kıvraklığı O fısıldayan gölgelerin. Mağdur sıradanlığı Nice betimleme tetikte Örselerken kırılganlığın Hükümsel kaygılarını Bir bir deşilirken yaralar… Kanayan ve Tarafınca işgal edilmiş Muhalif bir yadsımazlıkla Beyan ederken yalnızlığı Ayan beyan olsa da zaman zaman Gizli saklı bir tedirginlik akılda kalan Nasıl da yakıcı O ulaşılmazlığında Kaygıların ve tüm o yargıların Tüketildiği tek yer. İçine kıvrılıp da kaybolduğum O tek kişilik hücre; Bağnaz aşklar Hepten yol vermiş Ya da yok bilmiş, Bilmiş bilmiş sırıtırken Boyalı yüzler Ceplerinde alengirli dürtüler Haddinden fazla üstelik Sahip çıkmış iken sefilce Naif varlığıma. Eşiğinde zaman zaman Rehavetin tahakkümperver Sıradanlığı tetikte Ölüme çeyrek kala: Üzünç ne edilgen Ne de yordanası Çok ama çok ötesinde tüm görünenin. Nice safsata Sarı benizli adam Nasıl da nüktedan Elinde bir asa Adeta vazgeçilmezi evrenin. İsimsiz, yetisiz Fazlasıyla sahipsiz Eş güdümlü ne çok imge Bihaber aşktan Beti benzi atmış hepten Kaderden muzdarip. Esefle kınanırken Ellerinde kan Ne de olsa hüküm giymiş aşktan. Ömür boyu kilitli kalbin Feryadı örselerken Vazgeçememesine… |