ben, yalnızlığım ve sensizliğim
.....
yine, soluğum da tütüyorsun. nefesim ciğerlerime sığmıyor yine. ve çocukluğumla buluşuyorum. ellerimden tutuyordu yine. hiç benden gitmemiş, sanki benim herşeyimmiş, özlemim, mutluluğum ve yanılmışlığım, ve yaşanmamışlığım. sonra, sonra, ne mi oluyor? radyoda çalan anarşist bir türkü, ve dudaklarım mırıldanarak eşlik ediyor. kör bir sokağın içine dalıyorum. ve gece kondulardan geçiyorum yine, illegal yağmurlar başlıyor yağmaya, yüzüm, çocukluğumdan kalma bir hüzün yumağı şimdi. bazen içimden kendimi susturmaya çalışıyorum. sonra sustuğum aklıma geliyor. ve geçip bir köşeye oturuyorum. acılarımdan köprüler yapıyorum sana. ve üstüne kaçak tütün basıyorum. ne güzel gidiyor bir bilsen. ben, yalnızlığım ve sensizliğim. ibrahim dalkılıç 30/04/2015 01:05 izmir |