BIRAKyaşamak bu ise yaşıyor sayma saçımda beyaza kızayım bırak olmasın kavuşmak yinede cayma düşlerime seni çizeyim bırak razıyım feleğe olsam da köle seninle sevdim ben derdimi bile kokunu yük eyle şu kara yele bir gece sessizce süzeyim bırak vuslatın yarası kabuk bağlasın içimdeki çilem cosşun çağlasın her iki gözümü hasret dağlasın bir meczup olup ta gezeyim bırak seninle değilse bahtımda yazı dinmesin gönlümü saplayan sızı söndürme yakıp ta kavuran közü şu çıkmaz canımdan bezeyim bırak yattığım yatağı mezardan sayıp bir yıldız olup ta gecenden kayıp kaçıp şu kaderden, hayattan cayıp Azrail yurduna sızayım bırak düşerim düş olup daldığın yere elle mutlu olup kaldığın yere göğsümden canımı çaldığın yere kendimi derdimle ezeyim bırak Gülşah Gayret Tekirdağ _ |