AZAP YÜREKLİM
Sana dair ne varsa,hâlâ aklımda.
Kafamı nereye çevirsem,her nereye baksam, Hep aynı şey duruyor karşımda, ‘Deniz gözlerinde siyah nokta’… Aç kalbinin kapılarını! Kaybolmaya geliyorum rüyalarında. Sakla beni,o yosma karanlıklarında… Bu gece ille de seni yazacağım,kafaya koydum. Zamanın bir anlamı yok,saati sende durdurdum. Varsın arayan olursa,beni sende bulsun. Olsun be güzelim,uykularım da yasak olsun! Gözyaşlarımı uğrunda,helal kıldığım yolsun… Bir iki satır da sen yaz desem;yazabilirmisin ey peri? Yüreğimin satırlarına da dokunabilirmisin söyle! Gecenin yarısı,saatin üçü çığlığında özledim sesini… Bilmiyorum ki? Yaprak gibi titrerken gelmiyor aklıma,ne yazmalı! Nazlı yarim seni hangi cümleler ile kaleme almalı, Sensiz çıkmaz sokaklarda olduğumu,nasıl haykırmalı?.. Ne zaman ismini duysam,yüzümde beslediğim güller soluyor, Dokunsam resmine ağlasam,içimde büyüttüğüm çocuk ölüyor! Hayalinle sevişmeye hâlâ alışamadım bebeğim. Gerçekleşecek hayallerin yolunu bekleyeceğim. Arar dururum seni,demlenirim şarkılarda, İzlerine dalarım,bazen kemanın ağıdında, Kimi zaman da sen,bir kanun hıçkırığında. Her nota yerinde ve her nağme tadında da, Bir sen yoksun ‘Azap Yüreklim’ yanımda… Gecenin mavi renginde tutkumsun sen benim. Bildiğim bütün yolları unutturur bana gözlerin. Öyle bir bakmazmısın;yürekten,derin derin, Yaktığın ateşi ancak sen söndürürsün! Ne tatlıdır ıslak tenin,akarsular gibi serin… Aynaya her baktığımda,gördüğüm aynı hüzün. Gözlerime kilitlenen,aşırı masumlukta yüzün. Kulaklarımda çırpınan,deli divane eden sözün; ‘Seviyorum seni… Öyle çok seviyorum ki,anlatamam sevgimi! Deniz gözlerimdeki siyah noktasın. Dayanamaz ağlarsam,sakın ha düşme;emi!’ [[ Seni çılgınca seven,o Deli Yangınım ]] [[ Bizi ayrı bırakan mesafeye dargınım ]] Tuncer Canseven 2010 © Copyright |