VEDA
Bülbül,de bir feryat,bir figan tarifsiz.
Gülde hüzün var gine gülde matem. Soldu gül dalında öyle sessizce. Bülbül gülsüz şimdi yapayalnız kanadı kırık. Sonbahar gibiyim öylesine kırık dökük vede darmadağın. Dökülürken yapraklarım bir,bir. Savrulurken oradan oraya belli belirsiz. Tutunacak dalı olmalı dökülürken yaprakların. Çaresizlik ne garip. Solarken güller masum,masum. Bülbüller ağlamış artık ne fayda. Ayrılık kaderidir her şeyin. Gül toprağa düştü Gül gibiydi. Bülbül,de feryat var bülbül,de hüzün. Kırılmış kanadına rağmen masum. Bir başka dalda el gibiydi. Sessiz ve ürkek. Gidişini izlerken gülün diyordu kendince bir şeyler. Yolun açık olsun Gül bahçesinin en güzel gülü. Güle güle ANNEM güle güle.... Mehmet DEMİR |