keten helva keten helva şiir
****
<zamane / zıpır şiir> başköşeye oturmuş sırnaşıyor durmadan **** bir uçtan diğer uca en tepeye en diplere savrulduk postundan edebin pespaye ecnebi hep mısralar saçılmış cihanşumul sokaklara pervasız hem transparan imgeleri kırmış alttan üstten tüm zincirleri tarzım marzım forsum korzum bu madalyonum bu da kurdelem hem broşum bak meraba nonoşum <zamane / zıpır şiir> başköşeye oturmuş sırnaşıyor durmadan nasılım ama kız len bana baksana aaaaaaaaaaaaaaahhh heyy koçum sana dedim haaaaaaaaaaaaaaahhh mucuks mucuks mucuks muuuuuaaaaaaaahhhhh bakmaktan gözümüzü sevmekten özümüzü kızarmaktan yüzümüzü bir türlü ulusça alamadık aşufteyi bi güzel dibine kadar okuduk yani doğrusu korkunç güzel bulduk ! özünde hiç tanıdık yoktu yabancı dersen yok yoktu mübarek sanki çağdaş Antalya bodrum kemer kapatokya tur kıskandı Alanya ile İkonia sonunda hiper vitrinlerden silikonlu fırlama spikerlerden ecnebi tutkunu kalemlerden cümbür cemaat pespayelik örfüm geleneğim şiire sıçradı ard arda ihrahlık gaflar kobra zehiri sanki laflar epeydir alışıktı kulaklar biçare zihinler de karışıktı geleceğime aleni ihanet bu göz baktı gönül aktı radyasyon gibi içimize işledi tümör olup canımızı yaktı üst beyinler yetmedi nazarıyla gayri ihtiyari alt beyinlere de girdi ne idiğü belirsiz yeni yetme ukala lakırtılar ne kadar da sırnaşıklar ne desek,demesek boş şiirlere sirayet etti sonunda edepsiz pis zehirli sarmaşıklar olmuşta ne mi olmuş çık pazara bak sonunda on timinna fındık bir cumhuriyet olmuş. |
VE DUALARLA