Öyle !
Hep siyah beyaz resimler çizdim,
gri rengi hiç bilmedim, güneşle ay arasından geçtim, yoruldum kaldım çoğu zaman ufuklarda... gemiler kalkıyordu bir bir, iki adım atsam yetişirdim, tutardım hayatın bir ucundan bende. belkide... ama yüzmeyi bilmeyen hayallerle uçulmazdı da, ancak düşerdim keskin uçurumlardan, kıyamadım bembeyaz düşlerime, boş verdim... yürümeyi seçtim bende, kendi kendimle, İşte öyle ! Zehra Asuman |
konuşupta izimimi kaybedeyim?
Secdede hikmeti seyrederken,
Sükût muhabbeti ile
mehtaba karşı kaderle-kahve,
Ne güzelde içilir öyle...
Zehra Asuman