Ne bedbahtlar su içti, sabır taşımdan
Ne yollar aşındı insanlığı aramaktan,
Yine de vazgeçmedim dualarımdan,
Felekten bir gün çalıp bu günde kendime ağladım.

Sır gibi sakladım incinişlerimi,
Emanet gibi kucakladım üzüntülerimi,
Kırk bohçaya sardım emeklerimi,
Felekten bir gün çalıp bugünde kendime ağladım.

Sevgi yok pahaya satıldı,
İyilik kahredip arşa taşındı.
Zulüm boy verdi, haddini aştı,
Felekten bir gün çalıp, bugünde kendime ağladım.

Kendimi sordum gören söylemiyordu,
Vefa bitmiş ki, kimse el vermedi,
Merhamet bağırıyor, kimse duymuyordu,
Felekten bir gün çalıp bugünde kendime ağladım...

İman gibi savundum hürriyetimi,
Onurumu, haysiyetimi, izzetimi,
Tefekkür dinle dedi, sözümü tesellimi,
Felekten bir gün çalıp bugünde kendime ağladım...

Yolla öteye olmuş, olmamışlarını,
Keffarete say bütün aldanışlarını,
Onuncu köyü mekan tut, birde aşkını,
Felekten bir gün çalıp bugünde kendime ağladım.

Zehra Asuman
Üçüncü Göz