Sadece iki gün geçti sensiz
Elinden oyuncakları alınmış çocuklar gibi,
Ağladım susmaksızın,
Gözyaşlarımda sen saklıymışsın,
Yağmur damlaları gibi süzülürken yanaklarımdan,
Gözyaşından başka ne verdin bana...

Ne zaman aklıma düşsen ağlaya ağlaya yazarım
Seni unuttuğunu söyleyen aklıma şaşarım
Telefonumdan silemediğim birkaç mesajın
Masa üstün de sararmış eski bir fotoğrafın
Aynanın önünde unuttuğun saç tokan
Ve
Devamlı dinleyerek nakaratlarını dilimize doladığımız şarkımız
Hep seni hatırlatır bana
Meğer ne çok sevmişim seni
Oysa
Gözyaşından başka bir şey vermemişsin bana...

Anladım ki asırlar geçse de unutmak imkânsız
Zaman zaman kırıp döksem de
Mutluluğu unutamaz insan
Sevdiği sevildiği anları koparıp atamaz yüreğinden
İşte böyleydi benim delice sevdam
Oysa
Gözyaşından başka ne verdin sen bana...

Hiçbir şey eskisi gibi değil olmayacak da
Hayal de kurmayacağım, düşlerimde de olmayacaksın
Uyumak için sarılmana ihtiyacım kalmadı
Çünkü seni beklediğim o geceler de yok
Ağlamaktan gözpınarlarımın kuruduğu günler geride kaldı
Ölümüne adını kazıdığım sol yanıma
Misafir bile olmuyorsun
Meğer gözyaşından başka bir şey vermemişsin bana…

İçimde kor gibi hep yanan
Beni yakıp kavuran
Canımı, sol yanımı,
Sol yarımı acıtan
Alev alev yanan o ateş yok, küllendi artık
Zamanlı zamansız, gecenin bir yarısı aramak da gelmiyor içimden
Nasılsın, nerede kiminlesin merak da etmiyorum.
Ben mi? Eğer merak ediyorsan söyleyeyim!
Gözyaşlarımın acılarıma merhem olduğu yerdeyim
Çünkü
Gözyaşından başka gidecek bir yer bırakmadın bana…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
04.04.2015