Kimi baba der kıymet bilmez kimi de ağzından hiç baba kelimesi çıkmamıştır
söyleyememiştir o kadar güzel dizler ki boğazım düğüm düğüm çok zor çok keşke olsaydı da bir baba denseydi
kutlarım saygılar hüzün hüzün acıma bir acı daha katan hüzün yumağı üstat yok böyle bişey ya

Kimimiz babamız yok diye yeri göğe katıp kaçıyoruz ölümün tozuna
Kimimiz ise değer vermeyip yırtıp atıyoruz tıp ki bir fotoğrafta istemediğimiz bir kişi gibi.



Evlat dediklerimiz bir gün bizi sıfırlayıp yıkacaklarsa o vakiti mevlam göstermesin bana.
Ki kalbim dayanamaz. Bir tutam gülümseme için her yeri ayağa kaldırıyorum ikizlerim için.
Bazen kontrollere gittiğimizde diyorum
'' oğul kalbin yetmezse kalbimi veririm, böbreğin yetersiz kalırsa böbreğim feda olsun '' diyorum.
Oğlumda badem gözleriyle sarmalıyor bedenimi, evlat en değerlilerimiz usta.


Eğer ki oğul size ters düşmüş ise Mevla gören bilendir. Her zaman diyorum '' ne ekerseniz onu biçersiniz ''
Bize yetiştirmek onlara ise bunu anlayıp insanlıkları boyunca hatırlayıp iyi bir adam olma yolunda ilerlemelerini istemeleri.


Siz yine de umutlu olun.
Bir gün sizin ellerinizin kalplerine gözlerinde yaşlarıyla gelecektir.
Hayat umutlarla var olmaya devam edecektir.


Şiirde göz yaşlarımı bıraktım bir de dua.
Dilerim herkesin evlatları hayırlı olur, ve eğer yollarını şaşırıp
yanlış yola saptılar ise Rab tez zamanda merhamet ettirsin amin.


Sustum...
Var olun :(

Belki ikimize aynı ev dar gelecek
Saklambaç oynayacağız seninle
Kim bilir, belki sırtıma kırbaç da vurursun
Mevki sahibi olunca, kibirli olmuşsun
Kaç bakalım!
Nereye kadar babandan kaçacaksın
Ar namus yok mu sen de evlat?
Ben seni eller bize gülsün diye mi büyüttüm
Düşün büyüklerin ne der sana
Beni yaşarken öldürüp, makbere gönderip
Mezar taşıma “zavallı” diye mi yazdıracaksın?

//Erkek olmak doğuştan gelen alın yazısı olsa da, adam olmak her erkeğe nasip olmuyor//


Mustafa KARAAHMETOĞLU
02.08.2013



OKunası şiirdi haz aldım okurken ve dinlerken
Her iki ustayı selamlıyorum
Kalemin susmasın usta