ah sevgilim,
kaç özlem, kaç iklim, kaç mevsim,
ve kaç bahar geldi geçti.
kaç yara şiirle sarıldı,
ve kaç gece şiirle örtündü yüreğim.
nergisler, yaseminler, papatyalar,
laleler, sümbüller, kasımpatılar,
ne güzel açardı sen varken.
şimdi tüm çiçekler yüreğime gömüldü.
yüreğim bir mezarlık gibi şimdi.

yokluğun bir main gibi döşenmiş yüreğime,
bir gece yarısı, ansızın infilak edecek biliyorum.
bir sabah, kuşlar gökyüzünde uçmayacak.
kelebekler pencere önlerine konmayacak.
ve çocuklar, sokaklara inmeyecek.
ah sevgilim,
kaç gün batışı,
kaç yağmur,
kaç fırtına,
yüreğime saplanacak ki,
yüreğim yaşamını yitirsin sana,

yalnızlığım, yokluğuna karışmış asırlardır.
darmadağın bir haldeyim.
yatağım soğuk,
yastığım ıslak,
odam karanlık,
ve ben yine kanıyorum sana,
sarılmadığın son göz yaşlarımdan.

sevgilim, kaç şiir ötemdesin ki;
yüreğim mısra mısra sana kanıyor.

ibrahim dalkılıç
03/04/2015
22:45 izmir