Zend
Ensesinde oturduğum çağ
Adından yoksun Etinden çıkılan seferleri Etine çakılan ilenmeleri Duyuruyorum İnmediğim sığınaklardan toplanırken Yüklenmediğim katarlarda Sözlendiğim kırıntılarla Doyurdum kemiğini Solsuz kollardaki aşıydım Eksik kaldım kendime Bilmedim Yetmeyince kendime Öğrendim Sen öldürülmemeliydin Yerine nefesim şimdi Tana yakın gölgeyim Sana toparlanan Roda Uyanık |
kutlarım