Vera'nın Elleri
O, Güneşte ışıyan titrek bir deniz.
Sahibi olup konuğu hiç olmayan kuru bir ada... Yabani kısrak tadında, Söğüşlüyorum emanetini. Aymazlık sebepsiz ışır mı? Hiç yanaşma hüznüne. Kehanetlerini,aynana gizle. Kısma gözlerini! Işıltılı bir yakarış bu, Kısma gözlerini! Gizle kendini! Sayıklama geceleri boşuna, Hür bir ozan değilsin. Kafası çatlak yalnızlığa, Soyun! Ömrünün gevrek anlarının, Fotoğrafını çek aynadan. Ama kimse görmesin, Aynadaki yansımasını Vera’nın, Seni nasıl çıldırttığını, Kimse bilmesin. Gizle kendini! Kâbuslarının üstünü ört, Geliyorum! Kendini gizle! Sen ki, Buhranları kasabi bir körpesin. Roda UYANIK |
Soyun!
Kaleminin ne kadar orjinal ve harika olduğunu gösteren mısralardı,,,
Şair hiç bir zaman çalmaz yazar imkansızı arar ve bulur hep