Sonu Olmayan Şarkı
bir gün baban oluyordum
yaşlanınca yarası babam pıhtıların karanlık imgelerinde usta o usta lacivert tutsaklıkla gideriyordu acısını beyazlar rengini değiştirdikçe sonsuza doğru ağlamaktan başka gözlerime takıl kalbime sokul canımın yarısı olmayı dinle o şey gürültülerle kaderiyle buluştu yani bizi kandırıyorlar bunu ellerimizle yapıyoruz koşup karışıyoruz biz öldükten sonra sezgilerimizi giyinecek kainat resimlere bakmaktansa toprağa ışık tutup kalbimizi hissedin keskin kristaller ve atom öpücükleri yüceldikçe varlığın değişken kutbunda ölülüler ağlıyormuş sarılıyormuş damlalara tutunup tılsım kanatlarıyla gülümseyen yarın gözlerim kucaklayacak mı yıldızları ey sonu olmayan şarkı daha fazla incitme bizi. |