UMUTSUZUMBiz mi bir türlü barışamadık bu hayat ile ? Yoksa hayat hep bize mi küskündü ? Anlamadım gitti vesselam Her karanlığın ardında Görmeye çalıştıkça aydınlığı Daha bir dibe vurdum Çekinmeden elimi uzattım Göğsümü siper ettim Hiçbir karşılık beklemeden Bilmeden İnsanlığın pazara düştüğünü Yok pahasına sarıldığını Ben mi seçtim bu hayatı Dileğim olmaz mıydı Bir fincan kahve eşliğinde Olmadık şeylere kahkahalar atmak Ama yok Sırtıma öyle bir yük yüklenmiş ki Ne anlatılır Ne yaşanır Ne de paylaşılır Doğmadan nakış edilmiş Bin yıllık hikaye Kısa sandığım ömrüme Bilmeden Yoldaşımın Kendi gölgesinden korktuğunu Şimdi ne yapmalı İsyanlar ile iblise kapıları mı açmalı İlahi sevgiyi sökmeli mi soldan İnanmayana uyup Kaderine mi terk etmeli Meçhule sarılı geleceği Hani Yoruldum Tükendim Kırıldım İncindim Desem Karanlığa sardığım umutlarım Dikenlere gizlediğim sevdam Güneşsiz yeşertmeye çalıştığım papatyalarım Zifire emanet ettiğim uykularım Ve kimsesizliğe kurban ettiğim benliğim Soluk alışlarımın sonu Mutlu eder mı onu Ve Arınır mı bin secde etse de Tüm inançlarımı yok eden …. |
Şiir de yorum da harika,tebrikler...