Y/itik ütopya...
Veyis gördüysen sevdana bu kadar
Muhayyer yüreğimi avuçlarıma terk ettiğin içindir Arınmadı bir türlü bu şehrin suları Ve ayrılık Hain bir ölüm gibi içti kanımı Sığınacak bir liman bulamadım kendime Söz dinletemedim Düşemedi ahraz gönlüm dengine Ağyar değdi değeli yarin gözlerine Buhran içinde kaldı düşlerim Sonunda zehirlendi ellerim Hoyrat bir mevsim gibi Döküldü gitti aşk yüreğimden Bu yüzden Kirlenmiş derelerde yüzdü hep ayaklarım Y/el değmemiş tütünler bastım sızladı azalarım İç kanamalıydı umutlarım Yaktıda canımı üstelik Dayanamadım Bitti mecalim Hür’düm güya, kuşlar gibi Kanatlarımın uçurduğu yöne kondu hayallerim Şimdi Ne ikametim belli Kaç kentin ara sokaklarına gölgem yansıdı Bu çıldırtan sensizlik hangi arabesk filmden alıntı Sana dayamamak için sırtımı Gururum vicdanımı sıvazladı Sayısız surları devirdi iç yankılarım Varsın kurusun bütün çiçekler Ben dünyayı susarakta anlarım Bir müddet geçiyor aradan Uçurtması çamurda debelenen çocuğun gözünden b/akıyorum dünyaya bu gece Ruhumda serseri bir palyaço ayaklanıyor Çocuk güle güle bayılıyor Ben ise; Öle öle düşüyorum ayaklarının dibine. Çocuk oyun sanıyor hayatı Yüreği Sürgün//Kevser Baysal Köln |