Ecel dokunmadan vedasız gitme
Ecel dokunmadan bu tatlı cana
Dili hançeri düzelt yazıktır akan kana Ağlar gönül bak yana yana Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Gönül bağına vefasızlık dikeni ekme Cefa gelince başa terk edip gitme Sineleri kor alev ile yakıp gülme Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Karabasan gördüğünü düş diye yorma Üç günlük dünyada halim ne olur diye sorma İmanı taşı gönülde nefis şeytan ile beraber olma Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Dünya bu gelen gider neden gidildiğini bil Günahı nefreti tövbe ile haydi durma sil Nefret kin ile kardeşini öldürmedi mi kabil Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana İman Dua aşk gönlün dalgalanan bayrağıdır Kış ayından sonra gelen elbet bahardır İman ile gönlünde insanlara gülümsemedin çoktandır Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Gözlerde yaşlar akar şıldır şıldır Gönül bu yanmasın değil ki o tandır Ecel gelince iyilikten başka geride ne kalandır Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana An Rahmanın o güzel cana can veren ismini Nefis şeytan ile yok etme nurdan nur cismini Ahiret gününde Rahman versin sağ eline defterini Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Güneş gibi bekle karanlıktan sonra doğmayı Ramazandan sonra mümine hediyedir bayram ayı Kazancında eksik etme muhtacın hakkı olan payı Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Kul Mehmet’im çiçek gibi bekle baharı Erken açarsan soğuk yakar yaprakları Rahmanın dilediği güne kadar dağıt mutlulukları Ecel dokunmadan vedasız gitme sonsuz hana Mehmet Aluç |