Hayat Kavgası
Gökten üç elma düşecek diye
Beklemekle beyhude geçti ömrümüz İşin kaymağını yedi habire, birileri… Biz umutla yutkunduk, Dişimizdeki nahoş kırıntıları. Kan içtik, Kızılcık şerbetidir diyerek. Kol kırıldı yende… Bir kuru can kaldı tende. Ezildik, örselendik ve savrulduk yanaşamadığımız çetın kıyılardı ve bıçaktan farkı yoktu kayalıkların kaya deniz... Robinson’dan daha cömert davranmadı hayat bize Talihimizi döndürecek bir rüzgarı yakalayamadık Kara bir nehir gibi aktı alınyazımız İmi timi belirsiz olduk bir çölde Bizden ne olacaksa bir torna gibi Oydu, işledi, tesviye etti malzememizi tezgahında... Yazık, bir masal böyle bitti Bu ömür böyle yitti Yıllar adeta seyirtti Bu kavgada ölmek değil, Yenilmek koyar adama… İzmir-Mart-2014 |
Gönülden gelen inci gibi dizilmiş dizeler…
Enfes bir şiir tamamlanmış…
....................................Saygı ve selamlar.