Yalnız SevmekTüm gece bilemiştim yalnızlığı sabaha Şakağımda kan sesi yada damarlarıma Yapış yapış bulaşan bir uğursuz zonklama. Sise düşen son umut ,takılıp düşmeyesin Bırak düştüğü yerde kaldırımlar tüketsin. Güneşi söndürmeyi düşünsün dursun varsın İpil ipil teyelli ince bir yağmur yağsın Kudursa dalda bahar kırlarda rahatlarsın Yeni aşklara doğru kollarını açarsın Gökyüzü dar gelir de kabına sığamazsın. Ayrı telden çalardı bizim şarkılarımız Hayat umursamaz ki, adam sende... yarımız İpotekli gelecek hepten yarınlarımız Kandır dudaklarından sızan değilse ; şarabımız... Ölürken anladık da severken de yalnızız... İzmir-Ekim-2022 Ekrem Bozkurt K. |
Şakağımda kan sesi yada damarlarıma
Yapış yapış bulaşan bir uğursuz zonklama.
Sise düşen son umut ,takılıp düşmeyesin
Bırak düştüğü yerde kaldırımlar tüketsin
Bu şiir, yalnızlık ve umutsuzluk duygularını güçlü bir şekilde yansıtan bir metindir. Şair, gece boyunca yaşadığı acıyı, bedenindeki kan sesi ve zonklama olarak betimler. Sabaha karşı, sisin içinde kaybolan son umudunu da kaybeder. Umudunun düştüğü yerde kaldırımlar tarafından yok edilmesini ister.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK