Kanaatsiz Kanaat
Sorgusuz akla iman
Saf dışı edildi vicdan Saç telinden Ayak tırnağına Soyuldu kadın anadan üryan Kölesi edildi eril nefsin Varlığını terbiyeden yoksun Koynuna girdi el kadar bebenin Akarken dilinden zehrin Bağlandı apış arasına beynin Bacası tüterken öfkenin Suslara saklandım yine Sevgi yoksulu ülkemde Lal oldu dilim racon lehçesine Nefreti körükleyenlerin dizinde Masallar dinliyorum her saniye At gözlüğü penceresinden Ahkam kesiyor kanaat Papağanlarında ezber zanaat Bilimin ışığına inat Karanlık dillere biat Eşek arılarından bir nebze merhamet Songül Bulut |
Tebrikler sevgiler şairem.