Adın
Adın
Yornuksuz sancıların eşiğinden Kordonun ucunda yazgın Aydınlık korkulu düşlerin Ikın sen ıkın Bir nefeste tansık Ebesi kadın ağlama sakın Ağlama koynundasın Çarkın Sus kadın sus! Adın? Zedeli inancın belleği Düşer şarlatan coğrafyaya sessizlik Baştan yazılası adeti töresi Ay suyunda yundu mor üveyik Ağlama sakın Sus kızım sus! Adın? Geldi geçiyor yaşım Benim de olsun defterim kitaplarım Okul yolunda seksekte oynarım Abim kadar Anlarım Sus kızım sus! Adın? Tekne başında çamaşırların Ocağın yanında pişecek aşın Öğren geçmeden yaşın Anızı yakılmış tarlada toyun Yarın Sus kadın sus! Adın? Uyur küflenmiş dişliler arasında Yelin üflediği zarif kokulu düşler Bekler ’sus’ların sahilinde denizatın Bir kelime bin fersah adım. Kadın… Sus kadın sus! Kıramadın sus kaldın… Songül Bulut |
O sendin sus/andın sessizlikte
Öbürü bendim sana sus/ayan
Ve aşktı bizi susturan söylenmeyenle
Sustun, sustukça sustum
Susturulmayanı kutluyorum şaire
.......eyvallah