Dağ Serçesi
Issız sahile vuran dalga ile
Sarılmıştı avare buluta Değdi martının kanadında yaprağı tenine Bir nefeslik can suyu damlattı ömrüne Şimdi bir cenaze kalkıyor ihanetin anaforuyla Çekildi geri yanık dağ serçesi İçinde ki soluksuz kanyonda Elinde beyaz mendili. Sığmadı ulu çınarın dalları karanlığın göğsüne Güz düştü yaprağın yeşiline Muson yağmurları gözlerinde Deli eser rüzgar Dağıtır damlaları tebessüm kıyılarına Kopar yüreğinde boforu ölçülemeyen fırtına Gizlenir balta girmemiş ormanın derinliğine Büker boynunu koca çınar giyotine Bir vedalık yazgıda Konuk olur yalnızlık yeniden kirpiğin ucuna . Songül Bulut |
kutlarım .
selamlar.