Kendini Dev Sanan Cüceler Gördüm
Seyri alem ettim diyar elleri
Derdiyle kavrulan niceler gördüm Kader yazgısında bağlı kolları Kendinden utanan acılar gördüm. Şu yalan dünyada bir gün gülmemiş Gam çölünden başka bir yer bilmemiş Elde düğün bayram nasip almamış Bağrına taş sarmış bacılar gördüm. Bir değil binlerce hayal devrilmiş Ana, baba, eş, dost gamla savrulmuş Hasret ateşiyle mekan kavrulmuş Vuslatın yandığı bacalar gördüm. Fırtına, kar, boran diyar illerde Dilekler bin şifa dua ellerde Ah edip inlerken çıkmaz yollarda Zifirden de kara geceler gördüm. Yaban elde garip kalmış nicesi Bir yudum sevgiye dalmış nicesi Her gece bir umut çalmış nicesi Ellere kul olmuş eceler gördüm. Kimi yalan eder yıkar düşünü Kimi zehir eder tatlı aşını Akıttıkça gözden sahte yaşını Dost sandığım gülen öcüler gördüm. Döndüm o derdime eyledim şükür Sevgi dolu kalpler olmaz ki fakir Baktığım her yerde binlerce hakir Kendini dev sanan cüceler gördüm. Yüksel Beyocaktan |