Çiftliğin Yolları
Dolarken saçlarıma rüzgarlar baharını
Sevinçten boğulurum çiftliğin yollarında Düşürürken tenime gün sabah seherini Mest olur yığılırım çiftliğin yollarında. Kır düğünü kurmuşlar bak rengarenk çiçekler Gelin olmuş şakıyor ışıl ışıl böcekler Gülistana dönerken tarladaki göcekler Kaybolur dağılırım çiftliğin yollarında. Bulutlar yere inmiş uzatmış yanağını Toprakla hemhal olmuş atmış sevda ağını Çözmeye çalışırken o gizemli bağını Gönülden sağılırım çiftliğin yollarında. Gelincikler salınır bin bir eda naz ile Huzur divana durmuş elindeki saz ile Meltem eşlik ederken türkü türkü söz ile Saygıyla eğilirim çiftliğin yollarında. Ay düşmüş kanadına uyanmış bahar kuşu Bin bir renge bürünmüş bir avuç çakıl taşı Yollara saçılırken karanfillerin düşü Öylesi çağılırım çiftliğin yollarında. Sabah yıldızı konmuş yaprağına açmış gül Patlamış tomurcuklar aşka gömülmüş bülbül Sevinçler dağıtırken al al lale mor sümbül Yürekçe çoğalırım çiftliğin yollarında. Yüksel Beyocaktan. Çağıl:Çakıl taşı ile yapılan yığınak Göcek:Ekin |