Aşkın Dilsiz Hali
Büyümeyi isteyecek kadar küçüktüm
Uzun yolculuklara kanat çırpan kuşlara özenirken Dönüşsüz yollardan habersizdim Hayalini kurduğum kalabalık şehirler değildi Bu yüzden eve her döndüğümde Sevinç gözyaşların hüzün denizim oldu Dalgalar kıyılarına taşıdı zaaflarımı Buğulu camlarda gülümseyen yüzüm çoktan silinmiş Artık ellerime yakışmaz misketlerim Çocukluğumu nereye kaldırdın baba? Uçurtmam gökyüzünü terk edeli Rüzgarın nereye estiğini merak etmiyorum Şimdi semaya yükselecek dualar lazım bana... Her sözün bir tohumdu baba Meyvesini düşünmeden toprağa serptiğin Emek varsa mutluluk da var derdin Hasat en değerli ödüldü bize Ekileni biçiyoruz Ektiğimizi biçecekler Şimdi hayatın akışı değişti Sadece tohum ekmek yetmiyor Ekip de biçemeyenler hala ekmediklerini biçiyor Bir sonbahar burukluğu üstümde Şimdi peşinden baharı getirecek kış lazım bana... Nedendir bilmem, aşk illetim oldu Özlemek cinnetim Ellerimi içime uzatıp sıktım kalbimi Dokunmam gereken yalnızlık değildi Değişmem gereken aşktı Doldurdum içeri günahsız çocukları Bitmelisin aşk, istenmediğin yerden gitmelisin Ellerimi kelepçeledin, ayaklarımı bağlama Özgürlüğe susamış mahkuma mutluluk içiremezsin Kolları kesilenden sevgi dolu kucaklama bekleyemezsin Kafeste, üstelik yaralı kuşun uçmasını isteyemezsin Şimdi benliğimi tutuklamayacak sevgi lazım bana... İnsanların sırtında yaşamak hüzünlü bir oyun Güzelliğe boyun eğen çirkinlik daha da çirkin Zulmedene ağlayan kurban iki kat daha tutsak Ayrılıkları yeniden buluşturan hayata ne demeli? Sevgi her zaman birleştirmez ayrıştırır da Ne gururuyla gelenin uzattığı zeytin dalını, Ne onuruyla gidenin bıraktığı dikeni istemiyorum. Hangisini avuçlasam ellerim acıyor baba Dillerinde besledikleri yılan Kulaklarını tıkayan şeytan Gözlerinden fışkıran ateş... Artık dilsizim aşklara, sağırım vaatlere, körüm tüm renklere Şimdi gözlerimi açacak cümleler lazım bana... Konuşmak risk susmak intihar Her kelime bir tohum Ekmeliyim sayfalara Karanlıkta ışığı aramak değil niyetim Umudun ışığını anlamlı kılan karanlığı hiç unutmamak Şimdi gündüzle buluşturacak geceler lazım bana... |
Zaman tıpkı bir rüzgar gibi geçiyor..Ve...dönüp baktığında ; geçmiş en güzel zaman olarak kalıyor hafızanda..
Su gibi içilen bir şiirdi...
Tebrikler kalemine ve naif yüreğine..
Selam ve dua ile..
ESRA