Bin Dert Bir Devâ’Baharı müjdeler gibi düştü içime Üşüyor mudur bensiz Üşüyor mudur nedensiz ? Gecenin yüzünü yıkarken yağmurlar... Sırılsıklam ıslanırken yalnız başıma... Şehir yıkılırken ardım sıra... Nefesini hissettiğim günden beri... Gözlerin benden uzakta , bu mu reva bana ? Çareler ararken , Çocuk kalan yanımı büyütüp Benimsin demek için mağrur bakışlarım gözlerini arıyor Anlatamam ama özlüyorum... Sahiplenemedin biliyorum... Korkularının esiri ... Yokluğunun çıkmazı bu hayâl... Hayâl olmasa bu kadar güzel olur muydu masal? Bin dert ve sadece bir devâ kâfiydi bana... Yeni güne uyanmak can yaksa da... Acıta acıta aldandığım yanlarımı sahipleniyorum umarsızca... Ölümsüz aşk buysa , Ölümlü olmayı istemem ki sende... Hadi kaç bu yürekten uzaklara... Ne kadar uzaktan bakarsan o kadar derinden kanıyor açtığın yara... Kardelen gibi Güneş’i gösterme yüreğime... Sen de öldürme beni içinde... Yunus Özkan 15.02.2015 03:55 |