İsyan
bıktım artık
her gün yüzüme çarpan kalbimi kıran acıtan bu vuruşlardan hele o ses yok mu dan dan dan kulaklarımı tıkıyorum ağrıdan duyuyorum ara sıra biri içeri girmeden küçük düğmeye benzer basılan bir şeyden hoş bir müzik sesi geliyor yandaki komşudan kimbilir ne güzeldir kim o diyeni duymak içerden nazik bir dokunuşla açılmak kapanmak yeniden iç çekip duruyorum bendeki bu bitmez tükenmez kederden hele bazıları yok mu duygusuz düşüncesiz empati kurmaktan aciz benim ne hissettiğimden habersiz vuruyorlar ya ardı ardına demir tokmağı yüzüme yüzüme işte o an çek git diyorum çek git başka bir evde kapı olmaya. Sezer Ergör Cülcüloğlu |