Güneşi tutması gerekiyordu elleriyle
Sımsıcak kalbimizle
Bir olmuş ellerimizle
Hak olmuş gönüllerin tohumları zihnimizde.
Tanrı’nın üzerimize serptiği umutlar
Uzayıp giden sarmaşıkları besler.
Dört bir yanımızı sarmış, çevrelemiş
Elimiz kolumuz bağlı kalmış
Çağresi bulunamamış çağresizliklerin acısı
İnandırılmak istenilene sürükler insanı
Bir umut örter üşüyen bedenini
Titreyerek altında kalır fikirler
Ürkek, soğuk düşünceler
Gece ayazında unutulmaya yüz tutmuş yollar
Gece düşünceleri...
Gece fikirleri...
Ve gece fahişeleri...
Bir deniz kenarı, soğuk ayaz, buz tutmuş heryeri
Bir gece kuşu öter korkutarak ürkek yürekleri
Gece köpeği
Sürü halinde dişleri sivri, salyalı ağzı
İnsan kadar kuduz olamaz düşüncesi,
Vicdanı insanlık görmemiş kimsesi
Yatan kişinin;
Umuduna sarılmış elleri.