Çıkmakla bitmez ölüme giden yol,
Uzun merdivenler var önümde...
Ve arkamdan bağırmaz insanlar
Her adımda akan gözyaşlarım
Bilirki tekrar ve tekrar ağlayacaklar.


Önümde çakır bir çift göz beni izler,
Ağlarım gözler kan çanağı,
Tanımaz beni...
Ve meraklıdır içten içe.
Tedirgindir çakır göz.
Son gördüğüm gözdür o benim,
Hiç unutamayacağı gözdür gözlerim...

Martılar gibiydim yüksekte
Özgür ve deliler gibi İstanbul’un üstünde süzülebilecek gibiydi herşey,
Kanatlarımın altındaki ey rüzgar!
Nereye götürebilirsin ki beni ?
Martılar gibi kanat çırpmasamda, süzülebilmiydim sessizce ?
Ve etrafımı inceleyebilirmiydim gece karanlığında ?
Siz kanat çırpma seslerimi duymadan gezebilirmiydim söyle !

Ey yeryüzünde fezayı izleyenler !
Bugün sıra bendedir.
Tutunacak bir dal bulun ve izleyin beni.
Keskin keskin bakan aklımda kalan son göz gibi;
Durun ve şimdi beni izleyin...
Bakın kollarımın altındaki beni kaldıran rüzgara...
Aldırmayın sakın aşağıdaki bağırışlara...

-Joker