Tek gözlü bir evin
Penceresinden mor çiçekler sarkıyor
Bir mum aydınlatıyor odayı
Loş bir aydınlık veriyor geceye
Sesi duyuluyor dışarıdan, Ali bebek ağlıyor.

Kırılmış bir penceresi var bu evin
Kartonlarla kapatmaya çalışsalarda
Bu poyrazlı kış gününde
İçeri giren rüzgârla perde havalanıyor
İçeride bir soba cayır cayır yanıyor
Ve Ali bebek yanına kıvrılmış, hıçkıra hıçkıra ağlıyor.

Evin bacası tütüyor kara kara
Sanırsın ki ısınıyorlar, için rahat uyursun
İki torba kömür var evde
Ve esnafın verdiği kasalar,
Yakılmak için konulmuş bir köşeye.
Ali bebeğin babası Kadir amca düşünüyor
On lirası yok pantolonunun cebinde.

Kadir amca işten atılmış dün
Bugün her zamankinden biraz daha efkârlı yani
Hiç konuşmuyor tek gözlü evde
Öylece kanepeye bakıyor
Ali bebek sobanın yanına kıvrılmış, ağlıyor.

Kadir amcanın kızı Canan...
Daha on iki yaşına dün basmış
Doğum gününü hiç pastayla kutlayamamıştır belki
Yaşı kadar mumu üfleyememiştir
Küçük yaşta dilek tutmanın,
Zevkine varamamıştır.

Oyun çağında hayal kurmayı öğrenememiştir Canan.
Onun için mumun anlamı
Odasını aydınlatmak için araç olmuştur sadece
Ve bu soğuk kış gününde
Bir mum ışığının eşliğinde
Ödevini yapmaya çalışıyor Canan
Öğretmenini çok seviyor ve doktor olmak istiyor
Çünkü Ali hasta, sobanın yanına kıvrılmış ağlıyor...

Ali bebeğin annesi Ayten abla.
Bu soğuk kış gününde
Ayakları buz kesmiş kuyudan su getirmekten
Üzerinde sadece bir hırka, sarılmış sıkıca
Buz gibi suda yıkamış bulaşıkları
Eli üşümüş epeyce ve kızıla çalmış
Titrediğini hissettirmezdi
Romatizması azdım mı
Gözünden bir damla süzülürdü o anda
Yinede belli etmezdi yavrularına

Ayten abla temizliğe gidiyor ara sıra
Elleri ayakları nasır tutmuş üç kuruş için
"Beyim için her şeye katlanırım" diyor içinden
Bir türkü fısıldamaya başlıyor
Yanık yanık, bağırdan söylüyor
Ali bebek hasta, hıçkıra hıçkıra ağlıyor.

Kadir amca ümidini kaybetmiş Ali için
Doktorun söylediği gibi;
"Ali bebek çok hasta " diyor.
Elinden gelen bir şey olsa
Çaresini bulur ve iyileştirirdi mutlaka
Kadir amca yapılı, Kadir amca korkusuz...
Her zaman durumuna şükreden Kadir amca,
"Keşke" demeye başlıyor bir anda.
Ayten abla dinliyor.
Kadir amca konuşuyor.
Canan duyuyor.
Henüz on iki yaşında ama
Koca bir yüreği var bu küçük kızın
Hepi topu beş lira biriktirmiş Canan
Avucunu açmasını istiyor babasından
Kadir amca avucunu açıyor.
Küçük kız bozuklukları döküyor eline
Ayten abla ağlıyor.
Babası gururlanıyor kızıyla,
Kız gülümsüyor.
Şimdi Ali iyileşecekmiş sanıyor.
Ali bebek üşümüş, hıçkıra hıçkıra ağlıyor...

Vakit geç olduğunda küçük kız için,
Ayten abla yatırıyor Canan’ı.
Alnına bir öpücük konduruyor her akşam olduğu gibi
Kadir amca iyi geceler deyip,
Üflüyor sonuna gelmiş mumun ateşine.
Ali bebeğe sarılıp uyuyor her ikisi de.
Ali bebek hasta, annesiyle babasının arasında,
Bir yumruk kadar kalmış ağlıyor.
Ayten ablanın feryadı duyuluyor.
Hayatında ilk kez Kadir amca ağlıyor
Sabahına Ali bebek ölmüş, sobanın yanında uzanmış yatıyor.