Deja VuNe garip değilmi Madem ki sona ermiş bir masal’ım zümrüt yeşili gözlerinde Ve madem ki üstüne düştükçe gidiyorum gücüne Kırılmış umutlarımı bir namlunun şarjörüne diziyorum o halde Varsın olsun muradın İkimizede kıyıyorum Şakağına nişan aldım ayrılığın Dilimde fütürsuz bir misilleme Biliyorum d/uyuyorsun Ben ise Canımdan beziyorum sinsice Bu gece g/özüm ölümlerde İnsanlığın yittiği bir ülkede eksiliyorum gitgide Yüreğim Sürgün bu şehirde Üstelik, hilkatim tehlikede Üşümüş bir heykel gibi titresede bedenim Varsın muaf bir hükmün katili olsun ellerim Zaten hayr’a alamet değil hallerim Firkate soyunmuş idamlığım son günlerde Huzur dediğin her ne ise, hepsi kaldı dünlerde Ahh yâr Feryadımın sukûtumda lâlini duyuramadım sana Sesimin avazına ahrazlaştı çığlıklarım Sevgini sineme doyuramadım Bu yüzden odalar soğuk Hep uzak, hep sessiz kalacak duvarlar!... Yüreği Sürgün // Kevser Baysal Köln |