şöyle mi başlıyordu
ilk eylem kahverengi elbiseli el
iki eşya arasında ısınmış ayaklara bak
konuşur söyleşirler
yüzünde aynı tebessüm
duvarların arkası soğuktur
ruhuna söyle yanımda kalsın

ahşap aksamında bir çeltik
merakımı gidermek için soruyorum
kısalması için beklediğim
içimden yüze kadar
kim nasıl kanattıysa tırnaklarını
çabuk söylesin

kısa kesim saç
beyaz ensesinde
desenleriyle yorulup duran omuz
yarasa hızında kol hareketleri
diz üstüne kadar tekrar eden renkli daireler
onca detay içinde yüzüne varamadan
yere düşen dalgınlık parodisi yalnızlığım

bazen kan kırmızı ırmak dekoru
bazen iki üç gözlü kulak yanılgısı
her an içimdeki sözü tekrar edecekmişsin gibi
kıpırdanışını seyrediyordum ağzının
korku kararması ayini
ve fragman içinde siyah kara örümcek
ara gerilimi düşürücü bir cesaret töreninin ortasından
nefesinin ilerlemesini bekliyorum

en zor kısmı bu
aklımda kalan tenhayı
bir ışıkla aralayıp hacminden arta kalan boşlukları
ne kadar iyi etüt ettiğimi nereden bileceksin
derken başımıza çöken o
o on beş dakika

kapı esintisi soğutabilir
el yordamı havasızlıkla çizilmiş hayal dünyamı
karartılar yumuşasın diye hafif müzik
meşrep tavırlar
masa üstü ellerinin beyaz uçlarında bir unutkanlık
bardakta su küllüğünde sigara
azalan vardiyaların merhametini gözlüyor benliğim

başını sarkıtıp gerçeğe döndü
bir birine yanaşan uzaklığı erteleyerek
sıkıcı bir filmdi
uluyan sarı yeleli adam
ve pardösüsü kurt kuyruğuyla süslenmiş madamın
sinesindeki de-fine.