KÜSKÜNLÜĞÜN DOKUZUNCU PERONU
İsminin melodisini ezberliyordu kuşlar Ağustosta.
Eylül’ün yedisi sabahın altısı güneş yine boy gösteriyor gökyüzünde senin için. Ve sen küskünsün hayata, Küskünlük şiirleri alıyorsun kaleme gökyüzü semahına karşı. Karşında yüksek dağlar, dağları ikiye bölen bir nehir gümbürdeyen sesiyle akıyor sonsuzluğa. Gelişine gün sayarken damların üstünde; Birden aklıma gidişin geldi. Küskünlük kokan bir ayrılışın dokuzuncu ayıydı. --- MAŞUK GÜLTEKİN--- --- VAN--- |