Efkâr
Bu gün efkârlıyım, ahu zarım var,
Kor ateşler düştü şurama benim. Kalbim delik deşik dibine kadar, Kılıçlar saplanmış burama benim. Kar tipi boranken, gönül dağları, Yine gelip çattı hüzün çağları, Meyhane kesildi üzüm bağları, Şarap mayalandı şırama benim. Beli’nin belası gelmiyor dile, Dertlerim arife, bayramım çile, Her ne halde olsam yârimle bile, Hiç kimse girmesin arama benim. Aşk ile eğilmiş, bedende dallar, Kasırgalar eser, fırtına sallar, Cümle âlem giymiş, pembeler allar, Beyazlar değmesin karama benim. Aşkım aşka âşık, aşka sahiple, Çekiyor kendine boynumda iple, İşimiz kalmadı hiçbir tabiple, Zalimler değmesin yarama benim. Celali, cemali bizde kemaldir, Varsın aksın kanım, ona helaldir, Damla esirgesem büyük vebaldir, Hiçbir meylim yoktur, harama benim. Aşkın ateşiyle, kül olan dilim, Bu gün bülbül oldu, ben nerden bilim? Işık saçıyorsa, cılız kandilim, İliğim yağ oldu, çırama benim. Derdimin üstüne, dertler eklerken, Ağrılı sırtımda, yükü denklerken, Yaralı şu gönlüm deva beklerken, Canan konuk oldu Hıra’ma benim 25.06.2014…Mustafa Yaralı |